C'est mon poème.
Pourquoi on s’est levé ?
Pourquoi on a étudié ?
Pourquoi on a travaillé ?
Pourquoi on a la responsibilité ?
Qu’est-ce que c’est , cette histoire ?
Pourquoi le soleil a brillé ?
Pourquoi il a pleuré ?
Pourquoi les feuilles ont tombé ?
Pourquoi il a fait chaud en été ?
Qu’est-ce que c’est , cette histoire ?
Je pense ; C’est l’absurdité de la vie.
Wipada et Suchira
มาจะแปลให้ฟัง
ก ล อ น
ทำไมพวกเราต้องตื่นเช้า
ทำไมพวกเราต้องเรียน
ทำไมพวกเราต้องทำงาน
ทำไมพวกเราต้องรับผิดชอบ
แ ล้ ว นี้ มั น เ กิ ด อ ะ ไ ร ขึ้ น เ นี่ ย?
ทำไมพระอาทิตย์ต้องส่องแสง
ทำไมฝนต้องตก
ทำไมใบไม้ต้องร่วงลงมา
ทำไมอากาศต้องร้อนในหน้าร้อนด้วย
แ ล้ ว นี้ มั น เ กิ ด อ ะ ไ ร ขึ้ น เ นี่ ย?
ชั้นคิวว่า ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันเป็นความเหลวใหลของชีวิต
โดย วิภาดา ร่วมกับ สุจิรา
3 Comments:
ซิงเองวุ่น
5555555555+
รีบมาอัพ
รีบเม้นดั่ว
ง่า
บทกวีที่น่าอ่านที่สุดในโลกเว้ยๆๆๆ
โห เก่ง นะเนี่ย เขายัง ไม่ได้เริ่มแต่งกลอนเลย
แต่คิดว่าเร็วๆๆนี้แหละ
โอ้ กลอนเจ๋งจัง
สุดสุดไปเรย
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home